Technika estradowa jest pojęciem obejmującym zagadnienia związane z zastosowaniem sprzętu elektronicznego oraz mechanicznego przy obsłudze eventów.

 Możemy spotkać dwa określenia zwrotu ”technika estradowa”. Jedno definiuje nam ją jako sprzęt i obsługa związane z konstrukcjami, elementami nośnymi, zadaszeniami, podłogami, podestami, scenami, trybunami oraz wspomagającym to osprzętem typu pasy, napinacze, wyciągarki (ręczne, elektryczne), sterownikami do ich obsługi itd. Druga definicja rozszerza się do całości techniki stosowanej przy realizacji imprezy, a więc związanej z dźwiękiem, światłem, multimediami oraz zasilaniem. Zaliczają się do nich sprzęt nagłośnieniowy wraz z ze wszystkimi współpracującymi urządzeniami, oświetlenie sceniczne, multimedia, a co za tym idzie rzutniki, ekrany LED, bezszwowe, miksery video oraz systemy dystrybucji prądu takie jak agregaty, przyłącza, rozdzielnie, kable (tzw. pion-y) itd.
 W dzisiejszych czasach wiele z tych elementów posiada również dedykowane oprogramowania do sterowania lub projektowania systemu. Oczywiście do obsługi zarówno na etapie planowania jak i późniejszego wykonania niezbędna jest wykwalifikowana ekipa techniczna.

Nagłośnienie

 Pojęcie dotyczy bardzo szerokiego zakresu materiału i nie da się go w pełni przedstawić w kilku zdaniach. Jest ściśle związane z pracą z dźwiękiem zarówno w postaci sygnału elektrycznego jak i w postaci fali akustycznej (zaburzeń ośrodka). W zależności o sytuacji można je podzielić na dwie grupy. Jedna to obróbka i wzmocnienie wcześniej zapisanych sygnałów, druga to zebranie dźwięków, przetworzenie na postać elektryczną i tak jak poprzednio obróbka oraz wzmocnienie. W pierwszym i drugim przypadku obróbka może wyglądać podobnie jeśli materiał zapisany został na "sucho" - nie poddany korekcji, procesorom dynamiki, miksowi i masteringowi. W drugim przypadku zanim zabierzemy się za jego obróbkę musimy go przetworzyć za pomocą mikrofonów.
 Jest to kolejny bardzo obszerny temat jednak w skrócie - należy dobrać mikrofony do panujących warunków, ustawić tak aby zbierały możliwie najmniej niepożądanych sygnałów i przetwarzały interesujący nas dźwięk do jak najwyższej jakości. Mikrofony najprościej podzielić można ze względu na budowę oraz ze względu na charakterystykę kierunkową. Oczywiście są także inne kryteria takie jak charakterystyka częstotliwościowa, maksymalne ciśnienie akustyczne, sposób montażu, przesyłu sygnału itd.
 Obróbka sygnału w dużym skrócie dotyczy ustalenia jego poziomu, poddania korekcji, działania procesorów dynamiki, dołożenia efektów, zmiksowania, a następnie odpowiedniego przystosowania przed wzmocnieniem prądowym np. podział na pasma.
 W celu ustalenia poziomu stosujemy tzw. przedwzmacniacze (preamps).
 Do korekcji częstotliwościowej używamy korektorów (equalizer). Podzielić możemy je na graficzne, parametryczne, a także paragraficzne i dynamiczne.
 Procesory dynamiki to głównie kompresory (compressor) i ekspandery (expander) oraz ich odmiany i połączenia, takie jak limitery, bramki szumów (gate), kompandery (compander, połączenie kompresora i ekspandera), de-essery (połączenie kompresora i eq.). Stosujemy je głównie do zmiany dynamiki utworu i pozbycia się lub zmniejszenia poziomu niechcianych sygnałów.
 Procesory efektów używamy w celu dodania przestrzeni i zasymulowania pewnych warunków akustycznych.
 Do sumowania sygnałów używa się mikserów audio. Występuje wiele ich odmian, podzielić je można ze względu na zastosowanie (estradowe, studyjne, deejay-skie), ze względu na dostępne funkcje m.in. ilość szyn (grupy, auxy, stereo, mono itd) i ze względu na sposób obróbki sygnału - cyfrowe oraz analogowe.
 Jeśli chodzi o podział pasma przed wzmocnieniem to służą do tego zwrotnice aktywne tzw. crossover-y lub bardziej zaawansowane - procesory głośnikowe. Możemy je podzielić ze względu na dostępna ilość pasm oraz dostępna ilość regulowanych parametrów.
 Wszystkie wymienione wcześniej urządzenia począwszy od przedwzmacniaczy występują jako samodzielnie, zewnętrzne lub wbudowane w inny sprzęt np. w miksery. Urządzenia te, poza preampami, można również spotkać w wersjach analogowych i cyfrowych. Aby pracować na sprzęcie cyfrowym musimy zamienić sygnał analogowy, jaki otrzymujemy z mikrofonu (poprzez przedwzmacniacz) na sygnał cyfrowy - używamy do tego przetworników A/D. Przed wzmacniaczem mocy lub przed stopniami mocy wewnątrz wzmacniacza należy go z powrotem zamienić do postaci analogowej, służą do tego przetworniki D/A. Jedne i drugie również mogą być zewnętrznymi urządzeniami lub wbudowanymi w sprzęt.
 Do tego momentu wzmocnienie sygnału dotyczyło głównie napięcia. Dalej następuje także wzmocnienie prądowe, tak aby odpowiednio wysterować głośniki (zespoły głośnikowe). W tym celu stosuje się wzmacniacze mocy (amplifier). Podzielić je można ze względu na parametry (najbardziej podstawowe to moc, zniekształcenia, pasmo przenoszenia i minimalna impedancja z jaką pracuje, inne to dynamika, sprawność, damping factor itd) i ze względu na klasę (najpopularniejsze to A, AB, H, D i inne).
 Ostatnim elementem są kolumny (zestawy głośnikowe) lub zespoły kolumn (np. grono, linia, zespół szerokopasmowy).
Pojęcie zespołów kolumn dotyczy współpracy kolumn (minimum dwóch) w celu uzyskania pożądanych właściwości fal akustycznych. Kolumna zazwyczaj zbudowana jest z przynajmniej dwóch głośników, jeśli chodzi o szerokopasmowe lub średniowysokotonowe. Jeśli są to kolumny pasmowe (np. subwoofer) to konstrukcja może mieć jeden głośnik.
 W przypadku kiedy podział pasma nie został dokonany przed wzmocnieniem, a mamy do czynienia z głośnikami pracującymi w różnych zakresach, stosowane są zwrotnice pasywne - zbudowane w oparciu o elementy RLC. Rozwiązane to nie daje tak precyzyjnych możliwości dobrania parametrów zwrotnicy jak w przypadku urządzeń aktywnych.
 Po przetworzeniu sygnału zostaje jeszcze sprawa ukierunkowania i spójności fali oraz interferencji pomiędzy głośnikami. Wstępnie rozwiązuje to producent systemu (tuby, falowody, stosowne konstrukcje, zalecane presety), a później na etapie montażu ekipa techniczna poprzez odpowiednie ustawienie i rozmieszczenie kolumn oraz za pomocą procesorów (podział pasma, korekcja, opóźnienie, polaryzacja, poziomy).

Oświetlenie

 Jest elementem związanym z realizacją większości imprez, począwszy od podświetlenia pojedynczej osoby, przedmiotu lub miejsca a skończywszy na dużych scenach, teatrach czy obiektach. Poza prostymi reflektorami (które mogą być zasilane za pomocą dimmera) stosuje się inteligentne urządzeniach sterowanych sygnałem cyfrowym (DMX512, Art-Net, ILDA - lasery). Sporadycznie jeszcze spotyka się sterowanie analogowe (0 - 10V), jednak jest to stary standard wychodzący z użycia.
 Jeśli chodzi o źródła światła są to zwykłe lampy żarowe, wyładowcze, a w ostatnich latach bardzo popularne stały się diody LED. Są one najbardziej energooszczędnych źródłem światła, co za tym idzie dzięki swej sprawności wydzielają niewiele ciepła. Postęp technologiczny sprawił, że są coraz mocniejsze, mają coraz dłuższą żywotność i stają się coraz tańsze.
 Oddzielna grupę stanowią lasery. Nie stosuje ich się to oświetlania, a do wytworzenia efektów. Podobnie jak z diodami tutaj postęp technologiczny także spowodował spadek cen, wydłużenie żywotności i zwiększenie mocy. Początkowo spotykało się
głównie lasery świecące w kolorze czerwonym, później zielonym, a dzięki ich zsumowaniu żółte, następnie pojawiły się niebieskie. Zaczęto je aplikować do ruchomych urządzeń oraz ukierunkowywać za pomocą bardzo szybkich, ruchomych zwierciadeł. Do sterowania powstał standard ILDA. Prostsze wersje steruje się - jak pozostałe oświetlenie - sygnałem DMX512, a najprostsze, amatorskie poruszają się automatycznie w sposób zaprogramowany, losowo albo sterowane sygnałem dźwiękowym.
 DMX512 udostępnia jak sama nazwa wskazuje 512 kanałów, każdy po 256 stanów. Jeśli zachodzi potrzeba większej ilości prowadzi się kilka linii DMX. W zależności od rozwiązania urządzenia każdy kanał może odpowiadać za regulacje innego parametru (pan, tilt, colour, gobo, itd) lub na jednym kanale może znajdować się kilka z góry założonych funkcji np. 0-50% dimmer, 51 - 98% strobo, 99-100% maksymalna rozjaśnienie.
 Powracając do źródeł światła poza umieszczeniem ich w zwykłych reflektorach typu PAR montowane są także w tzw. urządzeniach inteligentnych - ruchomych, takich jak skanery czy głowice. W skanerach kierunek wiązki światła wynikach z ruchomego zwierciadła sterowanego silnikiem, najczęściej krokowym. W głowicach lampa umieszczona jest w ruchomej części urządzenia, dzięki temu możemy wybrać jej kierunek świecenia w pionie i poziomie. Pomiędzy lampą a soczewką znajdują się różnego rodzaju przesłony pozwalające na nadanie koloru, wzoru, jego obrotu, ściemnienia, wybrania szerokości kąta świecenia i wiele innych.
 Postęp w tej branży jest bardzo szybki i co chwila pojawiają się nowe rozwiązania oraz funkcjonalności.
 Oddzielna grupę urządzeń stanowi oświetlenie architektoniczne, odporne na warunki atmosferyczne.
 Podobnie jak z zagadnieniem nagłośnienia temat jest bardzo obszerny i został tu przedstawiony w minimalnych stopniu.

Scena, zadaszenie oraz konstrukcje

 Scena jest nieodzownym elementem większości eventów. Powinna posiadać wierzchnią warstwę antyposlizgową. Zasadniczo można rozróżnić dwa rodzaje scen. Jedne to kompletne podesty do których mocowane są nogi lub są one instalowane na konstrukcji typu Layher, drugi to blaty ze sklejki mocowane do stalowych elementów, tworzących podstawę sceny.
 Zadaszenie sceniczne - głównym jego zadaniem jest ochrona ludzi i sprzętu przed warunkami atmosferycznymi oraz zapewnienie konstrukcji do podwieszenia urządzeń. Powinno posiadać atesty wytrzymałości oraz trudnopalności plandek lub siatek. Zazwyczaj składa się z kratownicy typu quadro-system, rzadziej tri-system oraz pokrycia górnego i osłon bocznych. Po bokach i z tyłu w większości przypadków stosuje się siatki nie przepuszczające deszczu, czasami plandeki. Większość tego typu konstrukcji budowane jest tak, aby dach i sprzęt były mocowane na dole, a następnie za pomocą wyciągarek podnoszone na pewną wysokość.
 Same konstrukcje aluminiowe stawia się najczęściej wewnątrz, w zasadzie jest ten sam system co przy zadaszeniach
estradowych tylko bez plandek i siatek. Występują też małe systemy targowe, które nie posiadają wind i wyciągarek oraz maja mniejszy rozstaw rur w systemie.
 Konstrukcje typu Layher, służą jako elementy nośne, najczęściej spotykane przy budowie wież do podwieszania nagłośnienia.

Zasilanie

 Bez zasilania niemożliwe byłoby zastosowanie nagłośnienia, oświetlenia ani innego sprzętu elektrycznego, jest bardzo ważnym elementem techniki estradowej. Z grubsza można je podzielić na dwa rodzaje: przyłącze do stacjonarnego źródła prądu lub do agregatu prądotwórczego. Innym sposobem jest podział na: zasilanie trójfazowe i jednofazowe. Poza wyjątkowymi sytuacjami (np. nagrzewnice) duża większość sprzętu estradowego zasilana jest jednofazowo. Co prawda spotyka się dimmery ze złączem trójfazowym jednak wewnątrz urządzenie pracuje jako trzy lub więcej urządzeń jednofazowych. Niektóre modele dają możliwość przełączenia ich pod jedną fazę.
 Ze względu na korzyści zazwyczaj na scenę i ogólnie imprezę doprowadza się przyłącze trójfazowe. W rozdzielniach zostaje ono podzielone na wyjścia jednofazowe. Należy dążyć do tego aby fazy były mniej więcej jednakowo obciążone. Rozdzielnie musza spełniać obowiązujące normy. Dobrze, jeśli poza zabezpieczeniami nadprądowymi posiadają zabezpieczenia różnicoprądowe. Po rozdzieleniu faz zasilanie rozprowadzamy kablami jednofazowymi trzyżyłowymi (PE - ochrona, 0 - zero, L - faza).
 Przewody zarówno siłowe, jak i jednofazowe (przedłużacze) powinny mieć przekrój adekwatny do pobieranego prądu oraz być całkowicie sprawne - nieuszkodzona izolacja, żyły, wtyk i gniazdo. Należy stosować złącza hermetyczne i chronić je przed dostaniem się wody do ich wnętrz. Kable powinniśmy w miarę możliwości zabezpieczyć przed przypadkowym
uszkodzeniem.

Realizacja

 Bazuje na wiedzy i doświadczeniu osób wykorzystujących dostępne narzędzia w postaci sprzętu: dźwiękowego, świetlnego, mechanicznego, a także jego montażu i obsłudze zgodnie z przeznaczeniem.
 Podstawą jest umiejętne rozdzielenie czynności wśród ludzi oraz zapewnienie odpowiedniej ilości czasu, co jak wiemy nie zawsze jest łatwe do osiągnięcia. Należy unikać zbędnego pośpiechu i niepotrzebnych nerwów, gdyż prowadzi to do nieporozumień, przyczynia się do popełniania błędów i zaniża poziom usługi.